Bureau Hond

Ik heb 3 honden waarvan twee Mechelse herders die letterlijk en figuurlijk over me heen begonnen te lopen, omdat zij wisten dat ik hun tweeën niet tegelijk kon corrigeren vanwege mijn fysieke beperkingen die ik heb als rolstoelgebruiker. Hierdoor werden ze steeds brutaler en hadden steeds minder respect voor mij in de stijl van blauwe plekken enz. Als de bel ging, had ik mijn handen er vol aan om ze op te sluiten. Daarnaast begonnen ze steeds meer te blaffen en voor mij hierdoor steeds moeilijker om ze uit de hoge drift te halen. Thuis leren behoorde eigenlijk niet meer tot de mogelijkheden.

Op een gegeven moment heb ik hondenbureau ingeschakeld omdat het zo niet langer kon doorgaan. Toen hebben we meerdere dingen tegelijkertijd aangepakt. Bij de makkelijkste hond van de twee hebben we eerst anti blaf band om gedaan, zodat die zichzelf corrigeerde en waardoor de tweede niet meer werd getriggerd om mee te blaffen.

Anja vroeg aan mij of ik had nagedacht over de e-collar. Uiteraard kende ik deze methode maar ik had er moeite mee omdat ik het toedienen van prikkels dieronvriendelijk vond. Anderzijds besefte ik maar al te goed dat dit de allerlaatste mogelijkheid was, wilde ik alle honden kunnen houden.

Samen met Anja aan de slag gegaan met de e-collar training. Dat heeft heel veel rust gebracht in huis en hiermee kan ik inmiddels de beide honden uit hun hoge drift halen. Voor de moeilijkste hond hadden we nog de volgende huisregel ingesteld: of in de bench, of vast aan de rolstoel, zodat zij op mij gaat leggen en niet anders om. Daarnaast leerde de hond hierdoor dat ik het rust punt ben.

Ik ben anders tegen de e-collar gaan kijken. Ik zie het nu meer als een communicatiemiddel tussen mij en de honden. Juist ook omdat ik weet dat de prikkels van minimaal niveau zijn.