Dit gesprek heeft me veel meer inzicht gegeven in de bedrijfsvoering van een boerderij. Maar dat geldt ook voor de wel en wee voor hun melkvee en hun schapen. Daarnaast had ik een verdiepingsgesprek over de gezondheidszorg van het melkvee.
Verder waren we samen aan het sparren over de gezondheidsprobleempjes die de koeien hadden en wat ik zou kunnen betekenen voor de dieren als veterinaire natuurgeneeskundige. In die zin was het heel leerzaam voor me. Deze veehouderij heeft ongeveer 60-70 melkkoeien die in de winter in een groepsstal verblijven en in de zomer mogen zij lekker de wei in. Eveneens houden zij 17 schapen op een hobbymatige wijze.
Wat mij het meest is bij gebleven van het gesprek is toch wel hoe de boerin het volgende probleem op loste: De koeien krijgen natuurlijk ook het gras wat langs de bermen groeit. Hierin zit ook vaak rotzooi tussen zoals bijvoorbeeld weggegooide blikjes. Een koe eet werkelijk alles waaronder dus ook stukken ijzer. Met alle gevolgen van dien, want het ijzer snijdt natuurlijk in een van de magen van de koe. Het spreekt voor zich dat de koe hiervan heel ziek wordt. De oplossing hiervoor is echt heel eenvoudig. Er wordt een groot stuk magneet in de keel van de koe geschoten die vervolgens in een van de magen van de koe belandt. Deze magneet zorgt ervoor dat de resten ijzer er aan blijven plakken zodat ze geen schade meer kunnen aanrichten in het lichaam. Deze magneet verlaat het lichaam niet meer.
Graag wil ik Charlotte bedanken voor haar openhartige gesprek!
Datum: november 2015