Zoals het hoge sterftecijfer onder de bevolking en de duidelijke rangen verschillen in de maatschappij. Het personeel woont nog in hetzelfde huis bij de rijke familie des huizes. Luizen in kleding worden uitgerookt. In een café wassen vijf mensen zich in hetzelfde water in een teiltje zonder enige vorm van privacy.
Ook de beperkte medische zorg uit die tijd in vergelijking met de kennis van nu is heel triest. Zo'n behandellijst uit die tijd voor mensen die aan epilepsie lijden lees je enigszins meewarrig. Dat is voor de lezer bijna komisch om te lezen, sommige adviezen zijn inmiddels achterhaald.
De ernstigheid van de eerste wereld oorlog wordt uitgebeeld in het verhaal. Zwanen, katten, honden en konijnen die hun leven niet meer zeker zijn op straat. Of figuren die bedorven/vergiftigde melk verkopen waaraan weer baby's sterven.
De rauwheid van de menselijkheid is volledig uitdrukt in het verhaal van de hondeneters. De grens der wanhoop. Deze historische roman is een echte topper!
Maar sommige dingen veranderen nooit, die zijn en blijven tijdloos, zoals de Django die de epileptische aanval van zijn baasje ziet aankomen en Victor opvangt als deze op de grond neer valt. Dat is op de dag van vandaag nog steeds actueel en wordt er van deze kennis gebruik gemaakt.
Victor is een welgestelde epileptische jongeheer die niet beseft hoe goed hij het eigenlijk heeft. Op een dag is zijn hond Django spoorloos verdwenen. Victor Vervoort, het hoofdpersonage, gaat op zoek naar zijn hond. Tijdens zijn zoektocht wordt hij noodgedwongen door de omstandigheden versneld volwassen en maakt snel een innerlijke groei door.
Te koop bij: Bol
|
Titel: |
De hondeneters |
|
Auteur: |
Marita de Sterck |
|
Uitgeverij: |
Querido |
|
ISBN: |
9789045107714 |
|
Aantal pagina's: |
197 |
|
Prijs: |
± € 10,00 |
|
Taal: |
Nederlands |
|
Editie: |
Paperback |
|
Genre: |
Honden |
|
Doelgroep: |
Jongvolwassenen |