Haaieneiland

Een super spannend fictief verhaal dat zich afspeelt rond 1722 en verder gebaseerd is historische feiten. De auteur weet duidelijk waar hij over schrijft en laat op een schitterende manier zien hoe verschillend de culturen destijds waren. Bepaalde gruwelijke en walgelijke gebruiken met hun rituelen worden hier uitgebreid in het verhaal verwerkt. 

Ook de rauwheid van een leven op zee komt hier tot leven. Denk maar aan bedorven voedsel en vaak het logische gevolg van scheurbuik door een gebrek aan vers voedsel. Wat weer voor de nodige spanningen binnen een schip veroorzaakt. 

Het hoofdpersonage Roemer maakt heel duidelijk een persoonlijke ontwikkeling door. Door de rauwheid van het leven op zee en het zogenaamde paradijselijke eiland met haar misselijk makende bijgeloof en rituelen. Dit is een boek dat je niet aan de kant kunt leggen en het liefste in één ruk uit wil lezen. 

Roemer en zijn broer worden als matroos de zee opgestuurd nadat hun vader in de gevangenis beland omdat hij heeft gevochten. Hun moeder hadden ze al verloren. Bij hun oom kunnen ze eenvoudig niet blijven want er is simpel weg niet genoeg te eten. Het leven op het schip is een hard bestaan en vele mensen overleven het niet.  

Een van de schepen loopt vast op een klif. Roemer besluit met een aantal andere mannen om het schip te verlaten en achter te blijven op het eiland. Het is alleen Roemer die zich aanpast aan deze vreemde en barbaarse cultuur. Maar is dat voldoende om te kunnen overleven?