Verder kregen we in twee groepjes een rondleiding van de opgevangen vogels en soms met het verhaal van hun trieste achtergrond. Daarbij kregen we o.a. inlichtingen over de samenwerkingsverbanden van diverse organisaties.
Hoewel ik als papegaaigedragsdeskundige al een heleboel weet in theorie, heb ik weinig praktijk ervaring. Voor mij was dat de reden om mee te doen. En ik heb er geen spijt van gehad. Op de eerste dag legde Barbara haar visie uit over Force Free Animal Training. Als je geduld hebt kun je dieren voorbereiden, lees trainen, op medische zorg die ze nodig hebben. Het voordeel is dan, dat de medische zorg grotendeels zonder stress en dwang kan plaatsvinden.
Ook het begrip van de clicker methode en het gebruik van de target op de juiste manier werd weer uitgelegd. Voor mij was dit een herhaling omdat ik vorig jaar het seminar Bird & Small Mammal Welfare had bijgewoond dat georganiseerd was door Sabrina Brando. Vervolgens mochten we bij diverse kooien gaan trainen met de target. De meeste vogels hebben geen idee wat er van hun verwacht door middel van target training. Daarom moet je het introduceren in kleine babystapjes.
In de praktijk ziet dat er ongeveer zo uit:
Je moet eerst vriendjes worden met een van de vogels. Dit kan bijvoorbeeld met het geven van zonnebloempitjes. De associatie jij met lekkers is zo gelegd. Vervolgens kun je in kleine stapjes de target introduceren. Eerst op een afstandje laten zien, terwijl je ondertussen een zonnepitje geeft. Hierna kun je de target een klein stukje uitschuiven en in je elleboog leggen. Iedere als je een pitje geeft; schuif je de target een beetje naar voren op je arm. Totdat je op het punt bent aangeland waarbij de vogel de target wel moet aanraken om het zonnepitje te kunnen pakken. Op dat punt hebben alle vogels heel snel door dat ze eerst de target moet aanraken alvorens ze een pitje krijgen. Als dit goed gaat kun je de target kleine stukjes op het gaas gaan verplaatsen. En de vogel zal de target gaan volgen omdat het wat lekkers oplevert. En hiermee is eigenlijk de basis gelegd voor target training.
Evenzo mocht iedereen oefenen met een spuitje water of sinaasappelsap in de stijl van zogenaamd medicijnen toedienen in de vele snaveltjes. Daarbij hoorde natuurlijk ook het oefenen van nageltjes vijlen bij de diverse vogels die stil in het gaas hingen en hun beloning in ontvangst namen.
Zodra de vogel (of een ander dier) het begrip, het aanraken van de target kent zijn, de mogelijkheden eigenlijk onbeperkt. De volgende dag mochten de deelnemers onder begeleiding en toezicht ook gaan oefenen in verschillende volières.
Het zijn drie mooie en enerverende dagen geweest!