Hoewel de gebeurtenissen zich in de jaren 60 afspelen is het mij nog steeds een raadsel hoe het zover heeft kunnen komen bij dit gezin, als je bedenkt dat dit gezin al onder toezicht stond van zoiets als de kinderbescherming c.q. jeugdzorg. Hebben we dan helemaal niet geleerd van het verleden? Bovendien vraag ik me af hoe iemand zo wreed kan zijn tegen een hulpeloos jong kind.
Hoe triest haar ook verhaal ook is, steeds opnieuw blijkt dat de autoriteiten falen binnen hun systeem. Des te meer zijn dit soort autobiografen een belangrijke factor om ze uit te geven zodat de maatschappij zich bewust blijft over dit onderwerp waar nog steeds een taboe op rust. Met zijn allen kunnen we het systeem van de autoriteiten verbeteren waardoor minderjarigen daadwerkelijk worden beschermd en de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Tot haar 5e jaar groeit Donna op in het kindertehuis. Tot zo ver heeft ze een redelijke normale jeugd. Dan wordt ze teruggeplaatst bij vader en stiefmoeder. Later zullen ook haar halfbroer en halfzus bij het nieuwe gezin voegen. Maar dan begint voor Donna pas de ware hel. Ze wordt niet alleen verwaarloosd maar ook emotioneel, mentaal en fysiek mishandeld. En alsof dit allemaal niet vreselijk genoeg is wordt ze vanaf haar 8e tot 11e sexueel misbruikt door diverse daders.
Toch weet ze zich tot een oersterke vrouw te ontwikkelen en op latere leeftijd is ze alsnog in staat om de sociale vaardigheden binnen in een relatie zich eigen te maken. En dat geldt eigenlijk ook voor het vertrouwen van de juiste mensen in haar omgeving.
Een verhaal waarbij de rillingen over je rug lopen…
Te koop bij: Bol
|
Titel: |
Het stiefkind |
|
Auteur: |
Donna Ford |
|
Uitgeverij: |
De Boekerij |
|
ISBN: |
9789089901446 |
|
Aantal pagina's: |
286 |
|
Prijs: |
± € 5,00 |
|
Taal: |
Nederlands |
|
Editie: |
Paperback |
|
Genre: |
Autobiografie |
|
Doelgroep: |
Volwassenen |