Man met hond

De stijl van het boek is heel apart. Je hebt namelijk de illusie als lezer dat je vrijwel vanaf het begin deelneemt in een interview van het hoofdpersonage, Morie en zijn vrouw Kitako. Voor hem lijkt het een bewuste keuze te zijn geweest om te kiezen voor de eenvoud in het leven.

Kitako daarentegen heeft beslist als vrouw zijnde grote offers in haar leven gebracht om haar echtgenoot ten einde te kunnen blijven steunen in zijn ongelooflijke en bizarre beslissingen. Daar heb ik echt respect voor.

De bewuste wijze waarop Morie leeft op een berg, zijn typische manier van handelen en denken doet me denken aan de oude wijze Indianen. Hij is ongevoelig voor hebzucht en rijkdom kan hem niet bekoren. Niks wordt verspild, slechts nemen wat je nodig hebt, zoekende naar een balans in de natuur en hoe hij hierin evenwicht probeert te vinden, met soms geniale technische uitvindingen die het gemak van de mens dienen.

Met dit boek ben ik in één stuk heel wat wijzer geworden als het gaat over het hondenras: Akita's. Hun geschiedenis met betrekking tot hun bedreiging van uitsterven begin de vorige eeuw door oorlog en voedseltekort waarbij ze vaak als een lapvlees op de borden eindigden.

En de langdurige strijd tussen de twee belangrijkste belangenorganisaties in zijn land wat nu de bijzondere eigenschappen moeten zijn van een echte goede Akita niet alleen qua hun uiterlijk maar ook het karakter van deze winterharde honden.

Een verhaal dat je niet snel zult vergeten en een duidelijke indruk op je achterlaat!