Zijn liefde voor papegaaien is al vroeg ontstaan. Met de klas had hij eens een excursie naar het vogelpark Avifauna. Zijn klasgenoten renden zo snel mogelijk door het park om in de speeltuin te gaan spelen. Hijzelf gaf meer de voorkeur om de vogels te bestuderen. Voor zijn tiende verjaardag kreeg hij van een neef een parkietje omdat hij zo kon genieten van diens volière. Een vogeltje alleen was natuurlijk zielig. Dus bouwde zijn vader een grote kooi en al snel volgde meer parkieten.
Op zijn zestiende wist hij alles van parkieten en zocht hij een nieuwe uitdaging en dat zijn toen papegaaien geworden. Zijn eerste vogels waren amazones. Met name het gedrag van de vogels vindt hij interessant. In 1992 leerde hij Bonny kennen en bezat hij ongeveer dertig papegaaien. Zo doende is zij ook besmet geraakt. Zij heeft grote belangstelling in het gedrag van de vogels van: Waarom doet hij zo? Waarom begint de vogel juist te praten als ik wegloop? Michel is meer geïnteresseerd in het natuurlijke gedrag van deze dieren.
In 1994 verhuisden ze naar Drenthe voor de papegaaien zodat ze meer ruimte hadden. In 1996 is daar de opvang opgericht. Al heel snel was overal bekend dat zij een groot aantal papegaaien hebben. Daarom gebeurde het nog al eens dat mensen bij hun op de stoep stonden met vragen over hun eigen papegaai die vaak (gedrags)problemen hadden. Vaak stonden de mensen hun vogel af met de voorwaarde dat het dier dan bij hun zou blijven.
Herplaatsen van papegaaien is niet bepaald een doelstelling. Dit omdat het vaak zoveel tijd kost om het te controleren van alle adressen of ze wel voldoen aan de eisen van huisvesting, verzorging en dergelijke. Uit ervaring heeft hij geleerd dat de mensen hun niet uit zichzelf op de hoogte brengen over het welzijn van de vogels. Daarnaast is het zo dat herplaatsingen vaak fout aflopen. Zo had hij eens twee grijze roodstaarten bij iemand geplaatst omdat ze aan de eisen voldeden. Helaas ging een half jaar later de telefoon dat ze weer terug moesten zonder dat hij de daadwerkelijke reden kon achterhalen. Bovendien is het zo dat deze vogels vaak een verleden hebben, denk bijvoorbeeld aan het schreeuwen.
Slechts een klein percentage slaagt succesvol bij een herplaatsing. Vaak is het zo dat probleemgedrag zoals schreeuwen, verenpikken en agressie meestal ophoudt nadat ze in een groep bij hun soortgenoten zijn geplaatst. De vogels voeden elkaar op. De meeste vogels knappen hiervan op in hun welzijn. Ze zijn actiever, ze hebben een maatje om mee te spelen. Daarom heeft dit zijn voorkeur. Uitzonderingen zijn er altijd natuurlijk. Vogels die zo gericht zijn op mensen dat ze ongelukkig zijn in een volière of het niet trekken door hun handicap.
De afgelopen jaren is er veel veranderd. Een papegaai moest kunnen praten en was wel of niet tam. In het verleden gingen tamme vogels naar de huiskamers en de niet tamme belandden bij een kweker. Daarnaast zag men deze vogels als een soort levend schilderij. Er is inmiddels heel veel kennis behaald over hoe je vogels op latere leeftijd als nog tam kunt krijgen. Tegenwoordig wordt de papegaai meer gezien als huisgenoot in plaats van als huisdier. Mensen die wandelen met hun papegaai of hun kamer hangt vol met speelgoed. Zo'n 10 jaar geleden was dit ongekend. In 2003 zijn zij ook begonnen met het geven van workshops. Welke vorm van aandacht heeft de vogel nodig?
Daarnaast biedt de Stichting Papegaaihulp mogelijkheden voor pension. Er was hier veel vraag naar en het was bijna nergens mogelijk. Met name de probleemvogels komen bij hun terecht zodat ze in de pensionperiode het probleem kunnen aanpakken omdat hun zoveel van gedrag weten.
Ze werken veel samen met dierentuinen in Europa, maar ook met particulieren. Sommige vogels komen bij hun of net andersom. Dit om vogels samen te voegen in de hoop dat het koppel wordt. Of juist voor in het kweekprogramma doordat het soms niet lukt in de dierentuin. In beslag genomen vogels vingen ze op tot in het jaar 2000. Maar daarna is het gedecentraliseerd en gaan deze vogels naar de Nederlandse Opvang Papegaaien in Veldhoven. Daarbij had de Stichting ruimtegebrek om grote aantallen te kunnen opvangen. Op hun huidige locatie is er weer voldoende ruimte. Dus het gebeurt misschien weer in de toekomst.
Tevens probeert de Stichting Papegaaienhulp de informatie over te brengen naar het publiek door middel van artikeltjes schrijven voor vakbladen, lezingen geven, ook leiden ze stagiaires op voor dierenverzorger, geven ze rondleidingen langs de vogels en het beantwoorden van de post en mail.
Zijn papegaaien nu wel of niet geschikt als huisdier? Veel vogels c.q. soorten zijn niet geschikt als huisdier. Maar dit zegt niks over de soort. Sommige individuele vogels zijn ideaal als huisdier en andere niet. Een ander belangrijk punt is dat sommige mensen niet geschikt zijn als eigenaar van een papegaai waardoor de kans klein is dat het goed gaat. Daarentegen kent hij ook moeilijke vogels waarbij het goed gaat omdat de eigenaar er op de juiste manier mee omgaat.
Tot slot nog een boodschap die Michel mee wil geven. Als je een probleem hebt met je vogel zoek dan hulp. De vogel zelf is niet het probleem maar vraagt om een andere aanpak van voeding, of de manier van benaderen, of de onderlinge relatieverhouding tussen eigenaar en vogel.