Het park is zeer ruim opgezet en je hebt echt een volledige dag nodig om alles goed te kunnen bekijken. De meeste paden zijn rolstoeltoegankelijk, behalve bij het Royaume de Ganesha was het even puzzelen om weer beneden te komen met de rolstoel. Ik raad het alleen af om op een regenachtige dag te gaan, omdat veel paden erg modderig worden. Doordat we in het naseizoen een bezoek brachten, waren wel alle eetplekjes gesloten met uitzondering van de eetgelegenheid bij de hoofdingang. Voor de kinderen was er ook een grote speeltuin.
Over het algemeen heb ik veel dieren bekeken die ik nog nooit eerder heb gezien. Ook de tropische hal was daadwerkelijk een lust voor het oog. Daar zagen we zelfs een luiaard onderste boven op zijn gemak eten. Voor het publiek zijn er ook veel mogelijkheden om voedertijden van verschillende dieren te aanschouwen. Zelf viel ik met mijn neus in de boter. Ik kwam net langs de ringstaartmaki’s toen het publiek hun met bepaalde brokjes mocht voeren. Er was voldoende toezicht van de verzorgers om het welzijn van de dieren voorop te stellen.
Mijn mooiste ervaringen vond ik toch wel dat de ringstaartmaki op mijn schoot stapte en ik hem of haar een brokje mocht geven die netjes werd aangepakt door het mondje. En de vacht voelde echt heel zacht aan als een echte knuffelbeer. Als papegaaigedragsdeskundige kan het niet nalaten om te zeggen hoe mooi ik de gele vleugelara’s vind vanwege hun uitgebreide kleuren pracht, die we hier in de dierentuin konden bewonderen.
Persoonlijk vind ik het jammer dat deze zo ver weg is, want ik vind het zeker de moeite waard om nog een keer terug te komen.
10 september 2013